Kep, of hoe een kuststadje lichte grootheidswaan kan hebben

Dag lieve mensen.
Wij zitten al drie dagen in Kep. Een kuststadje dat niet zo ver van Kampot ligt en waar we tijdens onze vorige reis naar Cambodia een dagje hebben verbleven. Nu ja, verbleven... We zijn toen met een bootje naar een eiland hier vlak voor de kust gevaren, hebben daar een hele dag gespendeerd en zijn dan kampot pepper crab gaan eten. We wilden nu wel eens zien hoe de rest van Kep eruit ziet. Tot nog toe zijn we niet teleurgesteld. Zee, een natuurgebied, een zalige bungalow in een tropische tuin, een seafoodmarket waar je voor een prikje lekkers uit de zee kan nuttigen en...een vers strand. Jaja, een vers strand, net aangelegd met Chinees geld. Weird? Yep, vinden wij ook. Want blijkbaar hadden ze hier een strand maar dat had niet de juiste kleur. En ook dat lees je juist. Niet de juiste kleur!!!! Het natuurlijke zand is hier heel donker van kleur (grijsbruin) en dat zou niet aantrekkelijk genoeg zijn voor de toeristen. Dus hopla, ergens anders camions vol zand gaan halen, om hier op het "lelijke" zand te kappen. En als je dat al wat extravagant vond wacht dan tot je hoort dat ze hier gigantische wegen hebben aangelegd (wij dachten eerlijk dat we op een landingsbaan aan het rijden waren) die bijna niet worden gebruikt. Zelfs al moest je in volle spits de straat overkruipen dan nog geraak je ongedeerd aan de overkant. We hebben ons laten vertellen dat de Kepiaantjes in de rest van het land niet zo graag zijn gezien vanwege deze dingen, vooral het feit dat ze Chinees geld aannemen lijkt een moeilijke te zijn. Swat, interne politiek...not our cup of tea. En trouwens, het is hier echt mooi. De zee omringd met bergen, natuur en rust. Wat heeft een mens meer nodig. We zijn afgelopen zondag wat op verkenning geweest in wat je het centrum van Kep zou kunnen noemen en het was me daar een drukte, niet gewoon. Blijkbaar is het weekend hier steeds heel druk omdat elke stedeling zijn weekend wil spenderen aan de zee (klinkt bekend, hè). Maar zulke knoddige taferelen dat het hier biedt. Er staan madammekes aan de zijkant van de weg en zij verhuren rieten matten, die rieten matten worden gehuurd door Khmer families (en dan bedoel ik heel de familie) die hun picknick bij hebben (meestal kilo's seafood, fruit, slaatjes en het obligate bier) en voila het feest kan beginnen. Voeg daar nog madammekes bij die katapulten verkopen om de apen te verjagen van je picknick en het plaatje is compleet. En op elke tapijt zit wel iemand die wuift, hello roept... Als je daar niet vrolijk van wordt??? Gaan zwemmen hier is ook een uitdaging sinds elke Cambodiaan volledig gekleed het water ingaat en het een heel spektakel blijkt te zijn wanneer een vrouw in bikini het water in gaat. Dus ons Bibi in haar T-shirt het water in. De reacties van de Cambodiaanse mannen was zo grappig. Vol voorbarig leedvermaak stonden ze al te wijzen naar mijn gele (!! Ja, mijn haar is volgens de Khmer geel) kop die boven water uitstak, maar wat een teleurstelling toen ze enkel een T-shirt te zien kregen. De ooooohs waren niet van de lucht.
Gisteren hebben we voor de verandering een tuktuk gehuurd en zijn we naar jajajaja... Een pepperfarm gereden. Een echte Cambodiaanse pepperfarm want blijkbaar heeft Europa de meeste pepperfarms opgekocht en is de prijs én de vraag van de/naar peper serieus gestegen. Waarschijnlijk val ik in herhaling, maar de peper hier behoort tot de beste van de wereld. Onnodig te zeggen dat ik peper heb gekocht, hè (en ja, broereman ik heb voor jou ook een zakje gekocht) 
Vandaag staat het natuurpark op de planning met nadien een welverdiende plons in de zee. Klinkt zalig, hè? Awel, om de avond af te ronden gaan we ook nog een verse krab met kampotpepper eten. Meer moet een mens niet hebben, toch