The dogs of klong prao, tiger huts

Zoals ik al in vorige blog vertelde zijn ook dit jaar de 2 honden die 3 jaar geleden ons hart hebben gestolen (je weet wel, Trixie de 3-potige hond en Rufus de blinde hond) weer van de partij. Ik weet niet of ze ons nog echt herkennen maar feit is wel dat ze zeer enthousiast zijn als ze ons zien, ze slapen steeds in de omgeving van onze hut en de andere "hutbewoners" beweren dat ze dit nog nooit eerder hadden gezien bij deze honden. Swat, hoe het ook  mag zijn, ons olijke duo heeft zich uitgebreid en is nu een trio. Oh ja, er is nog een "gehandicapte" hond op ons terrein en ook die heeft besloten om ons te adopteren. We hebben deze rascal, Stiffy genoemd omdat zij één achterpoot heeft die ze niet kan bewegen. Nu niet dat dat een probleem is voor deze dame, hoor. Ze is een echte boef, die te pas en te onpas achter andere honden aanloopt, onze pareo pikt... Kortom, een deugenietje 1ste klas. Maar wel een schatje. En wat blijkt, Stiffy is een pup uit het nest dat Trixie heeft gefosterd. Hoe aandoenlijk is dat!!! Het blijkt dus echt dat de eigenaars van Tiger huts een zwak hebben voor kneusjes. Ze verzorgen die beesten eigenlijk heel goed, ze worden ontvlooid, wanneer ze een wonde hebben van bv het vechten (wat al eens gebeurd omdat elk stukje strand zijn eigen roedel heeft) wordt dit ontsmet en verzorgd, ze krijgen regelmatig eten (da's niet gelijk bij ons maar ze krijgen wel degelijk eten). Dus ... Wij hebben ook een zwak voor Tiger huts. Niet enkel vanwege de honden maar ook omdat ze hun voormalige crappy hutjes hebben gerenoveerd tot fleurige, propere, comfortabele en best bewoonbare hutjes, omdat ze heel lekker eten serveren, omdat ze héél vriendelijk zijn én omdat er hier steeds een zeer aangename sfeer hangt. We zijn zelfs aan het overwegen om volgend jaar hier voor een langere periode te verblijven. 
Dit was het wat mij betreft. Morgen staat er nog een spannende gebeurtenis op de planning maar wat dat is zullen jullie wel merken.